ûfkapfên in Gl. seit dem 10. Jh., Nps,
Npw: ‚hinaufschauen, aufschauen; resupi-
nus, supinare, supinus, suspicere‘ (mhd. ûf
kapfen ‚in die Höhe schauen, starren‘, ält.
nhd. aufkapfen ‚aufragend in die Höhe ste-
hen‘; as. uppkapon ‚nach oben blicken; emi-
nere‘ in Gl. 2,589,74 = WaD 104, 15/16
[10. Jh.]; ae. capian up). — Ahd. Wb. 5, 33 f.;
Splett, Ahd. Wb. 1, 443; Köbler, Wb. d. ahd.
Spr. 1120; Schützeichel⁷ 172; Starck-Wells
321; Schützeichel, Glossenwortschatz 5, 144 f.