Francrîchi n. ja-St., nur in Gl. (SH): ‚Fran-
kenreich, Reich der Franken, Germania infe-
rior‘ (mhd. Franc-, Vrancrîche, nhd. Frank-
reich, Frankenreich; mndd. Vrankrīke; mndl.
Frankerike; ae. Francrīce). S. Franko, rîchi. —
Ahd. Wb. III, 1224; Splett, Ahd. Wb. I, 261.
748; Köbler, Wb. d. ahd. Spr. 326; Starck-
Wells 176. XL. 811; Schützeichel, Glossen-
wortschatz III, 286.