abafirmeizen sw.v. I, Gl. 2,262,33 (10.
Jh., bair.): ‚tilgen; resecare‘ (vgl. aisl. meita
sw.v. ‚schneiden‘). Die deverbale Bildung setzt
urgerm. *mai̯tii̯e/a- fort (vgl. Seebold, Germ.
st. Verben 344). S. abafirmeizan. – firmeizen
Gl. 2,300,44 (10./11. Jh., bair.): ‚abschneiden;
abscidere‘ (vgl. mhd. vermeizen st.v. ‚ab-
schneiden‘). – Ahd. Wb. 6, 397; Splett, Ahd. Wb.
1, 610; Köbler, Wb. d. ahd. Spr. 1. 280; Schütz-
eichel⁷ 219; Starck-Wells 406; Schützeichel,
Glossenwortschatz 6, 321.