adalerbi n. ja-St., zweimal Otfrid: ‚ange-
stammtes Erbgut, himmlisches Erbe‘. — adalerbo
m. n-St., einmal Otfrid: ‚rechtmäßiger Erbe‘. S.
adal2, erbi, erbo. — Ahd. Wb. I, 28 f.; Schütz-
eichel3 2.