aftergangAWB m. a-St., nur Gl. 1, 586, 17 (9. Jh.,
alem.): ‚(guter) Ausgang, Erfolg, successus‘ (vgl.
mit abweichender Bed. mndd. achtergang
‚Stuhlgang‘). S. after, gang. — *aftergrâv(i)oAWB m.
jan-St. s. aftergrêve. — aftergrêve m. jan-St., nur
Gl. 3, 378, 18 (13. Jh., rhfrk.): ‚Vizegraf, viceco-
mes‘. S. grâvo. — afterhemidiAWB n. ja-St., nur in Gl.:
‚Überwurf, suparum‘. S. hemidi. — Ahd. Wb. I,
47; Starck-Wells 16.