ahornboumAWB m. a-St., nur Gl. 3, 544, 6 (13. Jh.,
also mhd.): ‚Ahornbaum, ornus‘. S. horn, boum.
— ahornenboumAWB m. a-St., nur Gl. 3, 401, 60 (13.
Jh., also mhd.): ‚Ahornbaum‘. (Vgl. mhd. ahör-
nîn). — Ahd. Wb. I, 70; Starck-Wells 18.