antsâzîg adj., Gl., Notker: ‚Furcht erregend,
tremendus, horridus, metuendus; Ehrfurcht ge-
bietend, reverendus, venerandus‘ (vgl. mhd. ant-
sæze; ae. andsǣte). — antsâzigo adv., einmal
Notker: ‚ehrfürchtig‘. S. ant-, sizzen, -îg. — Ahd.
Wb. I, 561 f.; Schützeichel³ 9; Starck-Wells 31.
S. auch K. Matzel, PBB 88 (Tübingen, 1966),
45 ff. und Anm. 34.