armên sw.v. III ‚arm werden, attenuari; Not
leiden, egere‘ (mhd. armen; got. arman; vgl. as.
armon, mndd. mndl. armen; ae. earmian). Vgl.
barmên. — giarmên sw.v. III, nur in Gl.: ‚arm ma-
chen, berauben, nudare‘ (vgl. got. gaarman in
and. Bed.). S. arm². — Ahd. Wb. I, 652;
Schützeichel³ 10; Starck-Wells 34.