bibêd m. i-St.?, nur Gl. 3, 5, 48 (8. Jh.): ‚Zit-
tern, Beben, tremor‘. Zur Bildung vgl. Wil-
manns, Dt. Gr. II² § 261. S. bibên. — Ahd. Wb.
I, 996; Splett, Ahd. Wb. I, 59; Starck-Wells
51.