blâstAWB m. i-St., Murb. H., Gl.: ‚Hauch,
Atem, Wind, spiramen, flatus‘ (mhd. blâst,
frühnhd., nhd. mdartl. blast; ae. blǣst; anord.
blástr). S. blâsan. Vgl. blât. — Ahd. Wb. I,
1182; Splett, Ahd. Wb. I, 77; Schützeichel⁴
77; Starck-Wells 64; vgl. auch Schweiz. Id. V,
162 ff.; Fischer, Schwäb. Wb. I, 1163 f.;
Schmeller, Bayer. Wb.² I, 331 f.; Ochs, Bad.
Wb. I, 249.