*blâtarenAWB, blâtren sw. v. I, nur Gl. 2,
563, 29, 11. Jh.: ‚Blasen hervorrufen, coque-
re(?)‘ (nhd. mdartl. blateren [schweiz.], blatern
[bad.]: vgl. Schweiz. Id. V, 208; Ochs, Bad.
Wb. I, 250). S. blâtara. — Ahd. Wb. I, 1186;
Splett, Ahd. Wb. I, 74; Starck-Wells 64.