brâdemenAWB sw. v. I, nur Gl. 3, 264, 45 f. (2
Hss., 12. Jh.): ‚dunsten, dampfen, vaporare‘
(mhd. brâdemen, frühnhd. bradmen). S. brâ-
dam. — Ahd. Wb. I, 1307; Splett, Ahd. Wb. I,
94; Starck-Wells 72.