brochôn sw. v. II, nur Notker, Ps. und Gl.
1, 275, 35. 284, 33. 34: ‚zerbrechen, in kleine
Stücke brechen, confringere‘ (ae. brocian). Vgl.
Wilmanns, Dt. Gr. II § 50b. S. brechan. — gi-
brochôn, nur Notker, Ps. und Gl. 1, 403, 63:
‚zunichte machen, zerbrechen, confringere‘
(ae. gebrocian). — Ahd. Wb. I, 1416 f.; Splett,
Ahd. Wb. I, 98; Schützeichel⁴ 81; Starck-Wells
79.