fîrôd m. i- oder a-St., nur Gl. 1, 345, 11 (2
Hss., 9. u. 12. Jh.). 685, 6 (12. Jh.): ‚Feiertag,
feriae, sabbatum‘. S. fîrôn, -ôd/-ôt. — Ahd.
Wb. III, 912 f.; Splett, Ahd. Wb. I, 237; Köb-
ler, Wb. d. ahd. Spr. 283; Starck-Wells 158;
Schützeichel, Glossenwortschatz III, 180.