ferhirstalAWB m. a-St., nur Gl. 3, 130, 55
(13. Jh.): ‚Schweine-, Ferkelstall, hara (Hs.
ara)‘. Vgl. mndl. varkenstal. S. farah, stal. — fer-
hirstîgaAWB f. ō-St., nur Gl. 3, 130, 53. 54 (12.-
13. Jh.: SH): ‚Schweine-, Ferkelstall, hara (Hs.
ara)‘. S. stîga. — Ahd. Wb. III, 742; Splett, Ahd.
Wb. I, 210. 920. 937; Köbler, Wb. d. ahd. Spr.
256; Starck-Wells 148. 808; Schützeichel,
Glossenwortschatz III, 118.