firkoufriAWB m. ja-St., nur Gl. 2, 38, 49
(13. Jh.): ‚Verkäufer, venditor‘ (mhd. verkou-
fær[e], nhd. Verkäufer; mndd. vorkōper; mndl.
vercoper). S. firkoufen, -ri. — Ahd. Wb. V,
345; Splett, Ahd. Wb. I, 478; Starck-Wells
157; Schützeichel, Glossenwortschatz V, 304.