firwerf m. a-St., firwerfo m. n-St., in Gl.
seit dem 12. Jh.: ‚Fehlgeburt, Fehlgeborener,
abortivus‘ (mhd. verwerf, verwerfe). S. firwer-
fan. — Splett, Ahd. Wb. I, 1102; Köbler, Wb.
d. ahd. Spr. 293; Starck-Wells 160. XL; Schütz-
eichel, Glossenwortschatz XI, 59.