flegri m. ja-St., nur Gl. 4, 129, 15 (13. Jh.):
‚Schmeichler, adulator‘. S. -ri. Vgl. flehri. —
Ahd. Wb. III, 945; Splett, Ahd. Wb. I, 242;
Köbler, Wb. d. ahd. Spr. 299; Starck-Wells
162; Schützeichel, Glossenwortschatz III, 199.