follaworhtî f. īn-St., nur Notker, Ps.gl.:
‚Vollendung, perfectio‘. S. fol, wurken. — Ahd.
Wb. III, 1055; Splett, Ahd. Wb. I, 1161 (folla-
wurhtî); Köbler, Wb. d. ahd. Spr. 310; Schütz-
eichel⁵ 137; Starck-Wells 169.