forazîtîg adj., nur Gl. 4, 88, 47 (12. Jh.):
‚vorzeitig reif, vorzeitig Frucht tragend, prae-
cox‘ (nhd. vorzeitig). S. fora¹, zît, -îg. — Ahd.
Wb. III, 1177; Splett, Ahd. Wb. I, 1197;
Starck-Wells 173; Schützeichel, Glossenwort-
schatz III, 267.