fradî f. īn-St., nur Gl. 2, 134, 27 (5 Hss.).
184, 19 (5 Hss.): ‚Wirksamkeit, efficacia, Eifer,
strenuitas‘ (vgl. got. fraþi n. ‚Verstand, Gesin-
nung‘). — Ahd. Wb. III, 1200; Splett, Ahd. Wb.
I, 259; Köbler, Wb. d. ahd. Spr. 321; Starck-
Wells 174; Schützeichel, Glossenwortschatz III,
278.