frostag adj., nur in Gl. des 9.-11. Jh.s: ‚frie-
rend, kalt, algens, algidus‘ (mhd. vrostec; vgl.
nhd. frostig; mndd. vrostich; mndl. vorstich; ae.
fyrstig). S. frost, -îg. — Ahd. Wb. III, 1291;
Splett, Ahd. Wb. I, 264; Köbler, Wb. d. ahd.
Spr. 334; Starck-Wells 180; Schützeichel,
Glossenwortschatz III, 308.