gibougida f. ō-St., nur in Gl.
2,516,59/60 (11. Jh.): ‚Wölbung (des Him-
mels); convexa‘. Verbalabstraktum mit dem
Fortsetzer des Suffixes urgerm. *-iþō-. S.
bougen, -ida. — Ahd. Wb. 1, 1292; Splett, Ahd.
Wb. 1, 66; Köbler, Wb. d. ahd. Spr. 376;
Schützeichel⁶ 57; Starck-Wells 202; Schützei-
chel, Glossenwortschatz 1, 466.