gifrummen(t)lîh adj., nur Gl. 4,326,21
cifrūmanlihhiu nom.pl. n. (10. Jh., bair.):
‚wirksam, erfolgreich; efficax‘. Ableitung
mit Suffix -lîh (s. d.) entweder vom
Part.Präs. von gifrummen (s. d.) mit Verlust
des Dentals (s. Gröger 1911: § 126, 2aα)
oder vom Inf. gifrummen (Schmid 1998:
601). — Ahd. Wb. 3, 1307; Splett, Ahd. Wb. 1,
270; Köbler, Wb. d. ahd. Spr. 392; Schützei-
chel⁶ 121; Starck-Wells 206; Schützeichel,
Glossenwortschatz 3,319.