gikurtenAWB sw.v. I, Gl. 2,676,58 (1.
Viertel des 12. Jh.s, alem.): ‚verkürzen; con-
dere‘ (mndl. gecorten). S. kurzen. — Ahd.
Wb. 5, 544; Splett, Ahd. Wb. 1, 502; Köb-
ler, Wb. d. ahd. Spr. 405; Starck-Wells 355;
Schützeichel, Glossenwortschatz 5, 403 (s. v.
gikurzen).