girôsti n. ja-St., Gl. 2,203,70 (10. Jh.).
212,14 (1. Viertel des 12. Jh.s): ‚das Rösten,
Röstung; frixura‘ (ält. nhd. geröste [Dt. Wb. 5,
3733]). Verbalabstraktum. S. girôsten. —
Splett, Ahd. Wb. 1, 765; Köbler, Wb. d. ahd.
Spr. 435; Schützeichel6 282; Starck-Wells
218; Schützeichel, Glossenwortschatz 7, 475.