girechida f. ō-St., nur in Gl. 4,24,30
(2. Viertel des 9. Jh.s): ‚Rache; ultio‘. Ver-
balabstraktum mit dem Fortsetzer des Suf-
fixes urgerm. *-iþō-. S. girechan, -ida. — gi-
recho adv., nur bei N: ‚ordentlich, richtig,
aufrecht, nach oben gerichtet; recto‘. —
Splett, Ahd. Wb. 1, 734. 735; Köbler, Wb. d.
ahd. Spr. 431; Schützeichel⁶ 273; Starck-
Wells 217; Schützeichel, Glossenwortschatz
7, 361.