gnîtahamma f. ō-St., nur Gl. in Hs.
Rom, Vat. lat. 3866 (11. Jh., bair.): ‚X-
Beinigkeit; scaurus, pravis talis‘. Das Ha-
paxlegomenon ist aus einem subst. Grund-
wort (→ hamma ‚Kniekehle, Wade‘) und
verbalem VG (→ gnîtan) gebildet. — Splett,
Ahd. Wb. 1, 349; Schützeichel⁶ 136; Schütz-
eichel, Glossenwortschatz 3, 483; Berg-
mann-Stricker, Katalog Nr. 836f). — Siewert
1986: 230 (doch s. Rezension B. Schlerath,
Kratylos 33 [1988], 128 f.).