inbrusti n. ja-St., nur bei O: ‚Herz,
Gemüt; cor‘. Präf. denom. Abstraktbildung
(vgl. Krahe-Meid 1969: 3, § 74, 5b). S. in-,
brust¹. — Ahd. Wb. 4, 1584 f. Anders Splett,
Ahd. Wb. 1, 113; Köbler, Wb. d. ahd. Spr. 579;
Schützeichel⁷ 164 (Ansatz inbrust f. i-St.).