inttânnussida f. ō-St., nur Gl. in Lon-
don, Add. 18379 (13. Jh., bair.; vgl. H. Tho-
ma, PBB 73 [1951], 209): ‚Öffnung; aper-
tura‘. Ableitung vom Part.Prät. des an.v. int-
tuon (s. d.). S. -nussida. — Splett, Ahd. Wb. 1,
1033; Köbler, Wb. d. ahd. Spr. 597; Schütz-
eichel⁷ 329; Starck-Wells 306; Schützeichel,
Glossenwortschatz 9, 446.