irrafsunga f. ō-St., N, Npg: ‚Schelten,
Drohen, Tadel, Strafe, Züchtigung; correp-
tio, increpatio, redargutio‘. Verbalabstrak-
tum mit dem Fortsetzer des Suffixes urgerm.
*-unō-. S. irrefsen, -unga. — Splett, Ahd.
Wb. 1, 732; Köbler, Wb. d. ahd. Spr. 621;
Schützeichel⁷ 252; Starck-Wells 311.