jeta f. ō(n)-St., Gl. 1,298,18 (letztes
Drittel des 9. Jh.s, mfrk.); 2,699,63 (um 1000,
mfrk.); 3,371,41 (12./13. Jh., mfrk.): ‚Jätha-
cke; rastrum, sarculum‘ (as. jeda ‚runcina‘
[Gl. 1,617,39]). Verbalabstraktum zum st.v.
V jetan (s. d.). — Ahd. Wb. 4, 1811; Splett,
Ahd. Wb. 1, 434; Köbler, Wb. d. ahd. Spr.
642; Schützeichel⁷ 169; Starck-Wells 316;
Schützeichel, Glossenwortschatz 5, 108.