lastarbâro adv., Gl. in Hs. Augsburg,
HS 4 (10./11. Jh., bair.; vgl. Mayer 1974: 5,
30): ‚verdammenswert; damnabilis‘. S. las-
tarbâri. — Ahd. Wb. 5, 644; Splett, Ahd. Wb.
1, 508; Köbler, Wb. d. ahd. Spr. 706; Schütz-
eichel⁷ 193; Starck-Wells 361; Schützeichel,
Glossenwortschatz 5, 472.