lenti ? n. ja-St., Gl. 4,158,41 (13. Jh.,
bair.): ‚Land(stück); rus‘ (mhd. lende). Viel-
leicht auch als Verschreibung zur Kollektiv-
bildung gilenti (s. d.) gehörig. S. lant. — Ahd.
Wb. 5, 812 f.; Splett, Ahd. Wb. 1, 515; Köb-
ler, Wb. d. ahd. Spr. 715; Schützeichel⁷ 197;
Starck-Wells 210 (s. v. gilenti); Schützeichel,
Glossenwortschatz 6, 45.