mezhaftîg adj., nur in NMC: ‚ange-
messen, entsprechend; modificatus‘. Deadj.
Bildung mit dem Fortsetzer des Suffixes ur-
germ. *-ǥa-. S. mezhaft adj., -îg. – mezhaftgî
f. īn-St., in Nrh: ‚Anpassung, Beherrschung;
moderatio‘. Deadj. Abstraktum. S. mezhaf-
tîg. – Ahd. Wb. 6, 527; Splett, Ahd. Wb. 1, 619;
Köbler, Wb. d. ahd. Spr. 778; Schützeichel⁷
222.