mînanhalb adv., Gl. in St. Mihiel, Ms.
25 (11. Jh., alem.): ‚mir zur Seite, bei mir; me-
cum‘ (zur Erklärung der Form s. dînanhalb). S.
mîn, halb³. – Ahd. Wb. 6, 608; Splett, Ahd. Wb.
1, 342; Schützeichel, Glossenwortschatz 6, 379
(s. v. mīn).