nuoa f. ō(n)-St., im Abr (1,241,30 [Kb,
Ra]) und weiteren Gl.: ‚Ritze, Riss, Spalt, Fu-
ge, Verbindung; incastratura, rima, runcinum
[Fehlglossierung]‘ (as. hnōa f. ō-St. ‚Spalte,
Ritze; rima‘ in Gl. 2,726,45 = WaD 110, 25
[wohl 10. Jh.]). S. nuoen. – Ahd. Wb. 6, 1419 f.;
Splett, Ahd. Wb. 1, 679; Köbler, Wb. d. ahd.
Spr. 836; Schützeichel⁷ 242; Starck-Wells 446;
Schützeichel, Glossenwortschatz 7, 144 f.