pfussen ? sw.v. I, nur Gl. 1,799,25
(12. Jh., bair.): ‚durchbohren, durchstechen; pun-
gere‘. Belegt ist nur phusiton (3.pl.prät.) zur
Glossierung von lat. pupugerunt (3.pl.perf.).
Zum Ansatz als sw.v. I vgl. Krüer 1914: 13.
227. S. pfosôn. – Ahd. Wb. 7, 297; Splett, Ahd.
Wb. 1, 706; Starck-Wells 463 (Beleg s. v. pfo-
sōn); Schützeichel, Glossenwortschatz 7, 288
(Beleg s. v. pfosōn).