riubî f. īn-St., Gl. 2,221,2 (vor Mitte des
9. Jh.s, bair.) und Gl. im Clm. 18550a (ausge-
hendes 8. Jh., bair.; vgl. Mayer 1974: 98, 11):
‚Ausschlag, Krätze; scabies‘ (vgl. aisl. hrýfi n.
‚Ausschlag, Schorf‘). Deadj. Abstraktum (vgl.
Riecke 2004: 2, 409 f.). S. riob. – Ahd. Wb. 7,
1097; Splett, Ahd. Wb. 1, 754; eKöbler, Ahd.
Wb. s. v. riubī; Schützeichel⁷ 263; Starck-Wells
489; Schützeichel, Glossenwortschatz 7, 448.
MK