rîzil*AWB m. a-St., nur Gl. 5,9,48 (14. Jh.,
alem.): ‚Zirkel; circinus‘. Instrumentbez. mit
dem Fortsetzer des Suff. urgerm. *-ila- (s. -il).
S. rîzan. – rizza²AWB f. ōn-St., Gl. 1,436,11 (12.
Jh.): ‚Linie, Strich; linea‘. Nomen postverbale.
S. rizzen. – Ahd. Wb. 7, 1117. 1118; Splett, Ahd.
Wb. 1, 761; eKöbler, Ahd. Wb. s. v. rīzil; Schütz-
eichel⁷ 263; Starck-Wells 490; Schützeichel,
Glossenwortschatz 7, 454.
MK