ruorness n. ja-St. oder f. īn-St., Gl.
2,52,42 (9. Jh.): ‚Anreiz, Anstoß; momencia
[= moventia]‘ (ae. hrērness f. ‚Bewegung, Auf-
ruhr, Erregung, Erschütterung‘). Verbalabstrak-
tum. S. ruoren, -nessi. – Ahd. Wb. 7, 1289;
Splett, Ahd. Wb. 1, 776; eKöbler, Ahd. Wb. s. v.
ruornessi; Schützeichel⁷ 268; Starck-Wells 499;
Schützeichel, Glossenwortschatz 8, 42.
MK