santa f. ō-St., B, GB: ‚Schlussgebet;
missa‘ (mndd. sande f. ‚Sendung‘; ae. sand,
sond f. ‚das Senden, Schicken, Botschaft, Bote,
Gang, Mahl‘). o-stufiges Verbalabstraktum zu
sinnan (s. d.). Zur Bed. vgl. auch das Kaus. sen-
ten ‚senden‘ (s. d.). – Splett, Ahd. Wb. 1, 792
(s. v. sancti); eKöbler, Ahd. Wb. s. v. santa¹;
Schützeichel⁷ 272. – Holthausen, Ae. et. Wb.
270; Bosworth-Toller, AS Dict. 815; Suppl.
693. – Betz 1949: 48.
DSW