sâo m. n-St., in Gl. 4,18,59 (Beginn des
9. Jh.s, alem.), MH: ‚Säer, Sämann; sator‘.
Nomen agentis zu sâen (s. d.). – Splett, Ahd.
Wb. 1, 780; eKöbler, Ahd. Wb. s. v. sāio;
Schützeichel⁷ 270 (s. v. sāio¹); Starck-Wells
508; Schützeichel, Glossenwortschatz 8, 74.
DSW