sezza f. ō-St, nur in Gl. 2,247,37 (2.
Viertel des 9. Jh.s): ‚Besitz; possessio, prae-
dium‘. Verbalabstraktum zu sezzen (s. d.). –
Splett, Ahd. Wb. 1, 825; eKöbler, Ahd. Wb. s. v.
sezza; Schützeichel⁷ 278; Starck-Wells 519;
Schützeichel, Glossenwortschatz 8, 174 f.
DSW