sezzri m. ja-St., in Gl. seit dem 10.
Jh.: ‚Gründer, Stifter, Kellermeister; conditor,
ordinator‘ (mhd. setzer st.m. ‚Setzer, Auf-
steller‘, frühnhd. setzer m. ‚Setzer, Gesetz-
geber, Schriftsetzer‘, nhd. Setzer m. ‚Schrift-
setzer‘). Ableitung von sezzen (s. d.) mit dem
Nomina agentis bildenden Suff. -ri (s. d.). –
Splett, Ahd. Wb. 1, 825; eKöbler, Ahd. Wb.
s. v. sezzāri; Schützeichel⁷ 278; Starck-
Wells 519; Schützeichel, Glossenwortschatz
8, 175.
DSW