âdank m. a-St., nur in Gl.: ‚Erfindung, argu-
mentum, adinventio‘. Zss. aus â- (s. d.) und
-dank, einem Verbalabstraktum zur germ. Basis
*þank- (→ gidank, denken). — Ahd. Wb. I, 30;
Starck-Wells 15. — S. auch âdâht, urdâht(î), ur-
dank.