êwisagoAWB m. n-St., nur Gl. 4, 203, 26 heuuisa-
go: ‚Gesetzessprecher, iuridicus‘. S. êwa¹
(êwî), sagên. Vgl. êsago. — Ahd. Wb. III, 468;
Splett, Ahd. Wb. I, 191. 782; Starck-Wells
127 f. (s. v. êosago).