aftero adj. compar. ‚(räumlich oder zeitlich)
folgend, hinter, zweiter; geringer; posterior, se-
cundus, inferior‘; auch subst. aftero ‚Hinterer,
Podex, culus‘ 〈Var.: ⋅aftar-, -er-, -or-, -ir-; aftr-〉.
— Mhd. after. — Nhd. After m.
Ahd. Wb. I, 48 ff.; Schützeichel³ 2; Starck-Wells 16;
Graff I, 188 f.; Schade 5; Lexer I, 24; Dt. Wb. I, 185;
Kluge²¹ 9.
Gehört zu after adv. und präp. (s. d.). Aus dem
sonstigen Germ. vgl. mndd. achter(e); mndl.
nndl. achter; ae. æft(e)ra; aisl. aptari (neben ep-
tri) adj. Zur Bildung s. Braune, Ahd. Gr.¹³
§ 266; Wilmanns, Dt. Gr. II § 323.
Lasch-Borchling, Mndd. Handwb. I, 1, 7; Verdam,
Mndl. handwb. 2 f.; Franck, Et. wb. d. ndl. taal² 8;
Vries, Ndls. et. wb. 7; Bosworth-Toller, AS Dict. 11;
Vries, Anord. et. Wb.² 103 (s.v. eptri).