anagrifAWB m. a-St., einmal Williram: ‚Berüh-
rung, bräutliche Umarmung, tactus‘ (mhd.
an[e]grif, nhd. Angriff; mndd. angrēpe; mndl.
aengreep; ae. ongripe; anord. ágrip). S. ana, grî-
fan. — Ahd. Wb. I, 429; vgl. auch W. van Helten,
PBB 22 (1897), 480.