analîchî f. īn-St., -lîchi n. ja-St., Otfrid:
‚Gleichheit‘, in a. ‚in gleicher Weise, im Bilde‘. —
analîchida f. ō-St., zweimal Gl.: ‚(Ab)Bild,
imago‘. S. ana, -lîh, -ida. — Ahd. Wb. I, 432 f.;
Schützeichel³ 7; Starck-Wells 26.